Christchurch - Invercargill
Door: pimenmoon
Blijf op de hoogte en volg Pim en Monica
24 Januari 2011 | Nieuw Zeeland, Invercargill
In Christchurch zijn de resultaten van de aardbeving te zien, maar de herstelwerkzaamheden zijn al in volle gang. De hotelkamer geeft uitzicht op een gebouw, dat moest worden neergehaald vanwege de geleden schade. Het is nog heerlijk weer en we vinden al snel een gezellig terrasje, waar ze een heerlijke Chardonnay schenken (en een lekker tapbiertje, bier van de maand, Monteith).
Onderweg naar Lake Tekapo, in Ashburton, doen we, op aanraden van onze taxichauffeur, onze eerste boodschappen. Het regent en we hebben uitzicht op weides met koeien en schapen. Langzaam wordt het landschap wat glooiender en komen we aan bij het meer. We boeken een motelkamer met uitzicht op het meer. De volgende dag is de lucht weer helemaal blauw, maar het waait erg hard. We gaan de wandeling van 60 minuten maken naar de top van mount St-John. De wandeling blijkt een zware klim te zijn en we komen na 1 uur en ongeveer 15 minuten aan. Boven op de berg is een onderzoekcentrum van de University of Canterbury, the department of Physics and Astronomy. Het stormt daar, maar we kunnen gelukkig naar binnen in een café voor een kopje koffie. De afdaling redden we in 40 minuten.
De volgende dag regent het weer, maar dan gaan we weer op pad, nu naar Dunedin. Het wordt steeds kouder tot een dieptepunt van 7 graden. Hier gaan we de albatrossen bekijken. Ze zijn te zien bij Taiaroa Head, het uiterste puntje van het schiereiland Otaga Peninsula. Het is een mooie route, maar de wegen zijn smal en de afgronden diep. We hebben een rondleiding bij het Royal Albatross Centre. Vanuit een gebouw mogen we een deel van de heuvel zien. Daar broeden een aantal albatrossen, maar die blijven 11 weken op hun ei zitten. Wel wisselen de ouders elkaar om de 2 tot 8 dagen af, maar dat hebben wij helaas niet meegemaakt.
Van Dunedin naar Invercargill volgen we de Soutern Scenic Road. Deze loopt langs de Catlins Coast, die erom bekend staat dat er veel wildlife te zien is, zoals zeehondjes, dolfijntjes en soms zelfs walvissen. Helaas zijn ze er niet altijd en hebben wij ze ook niet gezien. Wel is het een hele mooie route.
Uiteindelijk arriveren we bij ons nichtje Mandy, die tijdelijk in het huis van een vriendin woont. Het was een erg leuk weerzien en Mandy heeft ons enthousiast alle kanten van Invercargill laten zien. De scholen waar ze op gezeten heeft. Queenspark, waar haar vader met haar naar toe ging. Bluff, het einde van de wereld. Riverton, waar ze haar great auntie en uncle vaak bezocht.
Pim en Mandy klimmen naar boven in de watertoren. Monica durft niet, maar uiteindelijk vindt Mandy het ook wel eng als ze ziet dat de reling waarop je loopt uit plankjes bestaat waartussendoor je naar beneden kijkt. Met knikkende knieën gaat ze weer naar beneden.
Samen met Mandy's moeder Pamela gaan we naar het strand, Oreti Beach, om haar hondje Bella uit te laten. We drinken wat bij Mandy en eten 's avonds heerlijk bij Cabbage Tree.
Maandag nemen we afscheid van Mandy, zij moet weer werken en wij gaan verder naar Te Anau.
Onderweg naar Lake Tekapo, in Ashburton, doen we, op aanraden van onze taxichauffeur, onze eerste boodschappen. Het regent en we hebben uitzicht op weides met koeien en schapen. Langzaam wordt het landschap wat glooiender en komen we aan bij het meer. We boeken een motelkamer met uitzicht op het meer. De volgende dag is de lucht weer helemaal blauw, maar het waait erg hard. We gaan de wandeling van 60 minuten maken naar de top van mount St-John. De wandeling blijkt een zware klim te zijn en we komen na 1 uur en ongeveer 15 minuten aan. Boven op de berg is een onderzoekcentrum van de University of Canterbury, the department of Physics and Astronomy. Het stormt daar, maar we kunnen gelukkig naar binnen in een café voor een kopje koffie. De afdaling redden we in 40 minuten.
De volgende dag regent het weer, maar dan gaan we weer op pad, nu naar Dunedin. Het wordt steeds kouder tot een dieptepunt van 7 graden. Hier gaan we de albatrossen bekijken. Ze zijn te zien bij Taiaroa Head, het uiterste puntje van het schiereiland Otaga Peninsula. Het is een mooie route, maar de wegen zijn smal en de afgronden diep. We hebben een rondleiding bij het Royal Albatross Centre. Vanuit een gebouw mogen we een deel van de heuvel zien. Daar broeden een aantal albatrossen, maar die blijven 11 weken op hun ei zitten. Wel wisselen de ouders elkaar om de 2 tot 8 dagen af, maar dat hebben wij helaas niet meegemaakt.
Van Dunedin naar Invercargill volgen we de Soutern Scenic Road. Deze loopt langs de Catlins Coast, die erom bekend staat dat er veel wildlife te zien is, zoals zeehondjes, dolfijntjes en soms zelfs walvissen. Helaas zijn ze er niet altijd en hebben wij ze ook niet gezien. Wel is het een hele mooie route.
Uiteindelijk arriveren we bij ons nichtje Mandy, die tijdelijk in het huis van een vriendin woont. Het was een erg leuk weerzien en Mandy heeft ons enthousiast alle kanten van Invercargill laten zien. De scholen waar ze op gezeten heeft. Queenspark, waar haar vader met haar naar toe ging. Bluff, het einde van de wereld. Riverton, waar ze haar great auntie en uncle vaak bezocht.
Pim en Mandy klimmen naar boven in de watertoren. Monica durft niet, maar uiteindelijk vindt Mandy het ook wel eng als ze ziet dat de reling waarop je loopt uit plankjes bestaat waartussendoor je naar beneden kijkt. Met knikkende knieën gaat ze weer naar beneden.
Samen met Mandy's moeder Pamela gaan we naar het strand, Oreti Beach, om haar hondje Bella uit te laten. We drinken wat bij Mandy en eten 's avonds heerlijk bij Cabbage Tree.
Maandag nemen we afscheid van Mandy, zij moet weer werken en wij gaan verder naar Te Anau.
-
24 Januari 2011 - 09:20
Ad&Tan:
Prachtige omgeving , we krijgen al een beetje het "LOTR gevoel" ! Zo te horen komt Frodo wel aan zijn biertje, dus die houdt het nog wel even vol. Vanavond zal ik er een extra voor hem nemen! Groetjes, Ad en Tanja.
PS :Keep them pics coming ! -
24 Januari 2011 - 13:46
Wout En Mary:
leuk om op deze manier op de hoogte te blijven van jullie reis. Ook geven de foto's een goed beeld. Nog heel veel plezier en wij blijven jullie volgen, groeten Wout en Mary -
24 Januari 2011 - 19:01
Gre Groot:
Jeetje wat hebben jullie al een hoop gezien en gedaan zeg. en dan nog niet eens zolang weg!
Prachtige fotos erbij, geniet er maar lekker van.
En....Monica.. ik ben 11-1-11 OMA geworden van een prachtige kleinzoon genaamd Tygo. -
24 Januari 2011 - 21:24
Alex&lilian:
Hoi! Leuk om alles te herkennen op jullie foto's, zoals dat gebouwtje met die molen, het kasteel waarin Mandy vroeger speelde en natuurlijk het einde van de wereld :) Alleen die kraan hebben wij niet gezien (leuke foto trouwens!) en we zijn niet het torentje in geweest, spannend hoor... Veel plezier en geniet ervan in Te Anau! X -
24 Januari 2011 - 22:43
Lydia En André:
Hoi Minnetjes.
Wel gezellig, zo'n reisverslag. We zullen hem weer printen voor mama. Waarschijnlijk vergroot Leo hem dan weer uit op een A3 vel, maar mama heeft geen leesbril nodig hoor !
Goeie reis verder -
25 Januari 2011 - 11:32
Cor (van LPCORP):
Hee Monica en Pim!
Leuk te lezen, dat jullie je uitstekend vermaken met de Chardonnay en de tapbiertjes! Hier ook 5 halen, 3 betalen...? En dan niet verspillen he...!
Nou ja, met al dat geklim kun je maar beter niet te veel alcohol naar binnen krijgen.
Zijn jullie van plan om nog mooi weer te krijgen daar...? ;-) -
26 Januari 2011 - 17:45
Henk:
Leuke verhalen. Weet niet precies waarom ik een kaartje van Cardiff erbij krijg maar daar zal wel weer iemand met de hand iets gewijzigd hebben. Ga stug door met vakantie vieren! -
28 Januari 2011 - 04:15
Pim En Monica Minne:
Leuk om jullie reacties te lezen. Gre, gefeliciteerd met je kleinzoon. Cor, het regent weer. En Henk, ik heb alles even met de hand hersteld. -
29 Januari 2011 - 11:13
Wijnie En Gerard:
We genieten van jullie reisverslag en de
fraaie foto's.Het is net of je mee reist
als je alles leest en ziet.Wij zijn benieuwd naar wat nog gaat komen.
Margreet herkent diverse plekjes waar
jullie zijn geweest en gaf ons nog meer
toelichting
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
